Αιγυπτιακή χήνα, Χήνα του Νείλου, Egyptian goose (Alopochen aegyptiacus) Μουστακοποταµίδα

Η Αιγυπτιακή χήνα (Alopochen aegyptiacus) είναι ο μοναδικός εκπρόσωπος του γένους Αλεπόχηνες, (Alopochen). Είναι αφρικανικής καταγωγής και ζει σε υποτροπικές λίμνες και ποτάμια. Θεωρείται η πιο κοινή χήνα στην αφρικάνικη ήπειρο. Στην Ευρώπη μεταφέρθηκε από τον άνθρωπο και τα τελευταία χρόνια σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις υπάρχουν αρκετοί άγριοι πληθυσμοί στα πάρκα. Το επιστημονικό όνομα (Alopochen aegyptiacus) προέρχεται από την ελληνική, Alopochen σημαίνει αλεπόχηνα, σε παλαιότερες βιβλιογραφίες το όνομα Alopochen χρησιμοποιείται και για τη Βαρβάρα (Tadorna tadorna) επειδή περιστασιακά φώλιαζε και σε εγκαταλειμένες αλεποφωλιές. Για την Αιγυπτιακή Χήνα το όνομα ωστόσο είναι μάλλον ανακριβής δεδομένου ότι φωλιάζει συνήθως στα δέντρα. Ίσως το όνομα να αναφέρεται στο καφέ κόκκινο χρώμα των πίσω φτερών, που μοιάζει με το χρώμα του τριχώματος της κόκκινης αλεπούς.
Κατηγορία: Υδρόβια & Παρυδάτια | Χήνες | Γένος Αλεπόχηνες, (Alopochen)





Το ράμφος τους είναι βαθύ ροζ, τα μάτια καστανά και τα πόδια επίσης βαθύ ροζ. Το πτέρωμα στο κεφάλι, τον λαιμό, το στήθος και την κοιλιά γκριζοκάστανο, με καστανή γραμμή πάνω από το ράμφος που ενώνεται με έντονο καστανό μπάλωμα γύρω από τα μάτια.
Οι πρωτεύουσες φτερούγες μαύρες και οι δευτερεύουσες βαθύ καστανό με απολήξεις λευκές, η ουρά είναι μαύρη.
Οι αιγυπτιακές χήνες που ζούν σε αιχμαλωσία έχουν συνήθως πολύ κόκκινο ράμφος.
Και τα δύο φύλα είναι παρόμοια με το αρσενικό να είναι ελαφρώς μεγαλύτερο.

Φυσικό περιβάλλον: Στην Αφρική νότια της Σαχάρας και της κοιλάδας του Νείλου, εκτός από τις εξαιρετικά ξηρές περιοχές. Κάνουν μικρές μετακινήσεις σε περιόδους λειψυδρίας. Περιστασιακά μεταναστεύουν τον χειμώνα βόρεια της Σαχάρας στην Αλγερία και την Τυνησία. Σε ιστορικούς χρόνους έφτανε ώς τα Βαλκάνια, όπου έχει πλέον εκλείψει. Κατά τον 19ο Αιώνα υπήρχαν πολλές παρατηρήσεις στην Ουγγαρία και τη Βουλγαρία.
Σε ανοιχτά χορτολίβαδα, και αραιά δάση. Στην Αιθιοπία φτάνουν και σε υψόμετρο 4.000 μ.

Διατροφικές συνήθειες: Βασικά βόσκουν την τροφή τους ή βουτάνε στο νερό. H τροφή τους αποτελείται από χόρτα, φύλλα, δημητριακά, πατάτες και άλλα χορταρικά. Περιστασιακά σκουλήκια, ακρίδες και άλλα έντομα.

Αναπαραγωγή: Ζευγαρώνουν συνήθως την Άνοιξη ή στο τέλος της ξηράς περιόδου.
Οι φωλιές χτίζονται ανάμεσα στις καλαμιές, σε κοιλότητες δέντρων ή ακόμα και σε εγκαταλελειμμένες φωλιές άλλων πτηνών, περιστασιακά σε ύψος 20 μέτρα πάνω από το έδαφος και ενίοτε ανάμεσα σε βράχια. Η επένδυση της φωλιάς γίνεται με φύλλα, ρίζες και πούπουλα. Το θηλυκό γεννάει από 5 έως 12 κρεμ αυγά. Η περίοδος επώασης διαρκεί 30 ημέρες περίπου από το θηλυκό μόνο. Οι νεοσσοί έχουν κατά μέσο όρο βάρος 54 γραμμάρια και σε 9 με 10 εβδομάδες έχουν αναπτυχθεί πλήρως και είναι σε θέση να πετάξουν.
Η αναπαραγωγική ηλικία αρχίζει μετά από 2 έως 3 έτη.

Κείμενο: Ζιάκας Ηλιας
أحدث أقدم