Άλμπατρος

Άλμπατρος (Albatross)

Μεγάλα ρινοτρυπόμορφα θαλάσσια πτηνά, της οικογένειας των διομηδειιδών με γκριζόλευκα ή καστανόλευκα φτερά και μεγάλο αγκιστρωτό ράμφος συχνά με έντονο κίτρινο χρώμα ή ροζ. Η ουρά τους αποτελείται από 12 κοντά και στρογγυλά φτερά. Είναι τα μεγαλύτερα θαλάσσια πουλιά και το άνοιγμα των φτερών τους, στα μεγαλύτερα είδη φτάνει τα 3,5 μέτρα, ακόμη και τα μικρότερα μέλη της οικογένειας έχουν άνοιγμα φτερών από 2 μέτρα και πάνω. Με βάρος μέχρι 12 κιλά, τα άλμπατρος είναι από τα βαρύτερα πτηνά.

Ρινοτρυπόμορφα
Προκελαριίδες
Αρτέμης
Μύχος
Άλμπατρος
Υδροβατίδες
Υδροβάτης

Τα Άλμπατρος ζουν κυρίως στο νότιο ημισφαίριο της Γης, σε διαφορετικά νησιά όπως Φόκλαντ, Macquarie, Crozet, Prince Edward και τη Νότια Γεωργία, επίσης έχουν και απομονωμένες αποικίες στην Ανταρκτική. Προτιμούν να ζούν κοντά στο νότιο και βόρειο πόλο και σπάνια σε εύκρατες ζώνες, το Waved Albatross (Phoebastria irrorata) είναι το μόνο είδος που ζεί στις τροπικές περιοχές.
Τα σημαντικότερα γένη της οικογένειας των διομηδειιδών είναι τα Diomedea, που συναντάται κυρίως στον Ειρηνικό και στον Ινδικό ωκεανό, Thalassarche, που βρίσκεται στον Ινδικό και Ατλαντικό ωκεανό, και Phoebetria στον Ειρηνικό ωκεανό. Τυπικό και μεγαλύτερο είδος είναι το Diomedea exulans, το συνολικό μήκος του είναι περίπου 1,75 μ. και το άνοιγμα των φτερών του υπερβαίνει μερικές φορές τα 4 μέτρα. Το είδος αυτό ζει κυρίως στους ωκεανούς του νοτίου ημισφαιρίου. Στην Ευρώπη ζει μόνο ένα είδος, το Thalassarche melanophris, με πολύ μικρότερο μέγεθος από το προηγούμενο.
Μπορούν να πετούν, πολλές φορές και μία ολόκληρη μέρα χωρίς διακοπή, εκμεταλευόμενα τα ρεύματα του αέρα, ωστόσο αν η ταχύτητα του ανέμου δεν υπερβαίνει τα 12 km / h, δεν μπορούν να πετάξουν και παραμένουν στο έδαφος ή στο νερό. Παρόλο που μπορούν να πετούν με πολύ δυνατούς ανέμους δυσκολεύονται στην απογείωση και στην προσγείωση στη στεριά, λιγότερες δυσκολίες αντιμετωπίζουν με τις απογειώσεις και προσγειώσεις στο νερό.
Τις φωλιές τους τις χτίζουν σε έρημα νησάκια, είναι μονογαμικά ζώα και το θηλυκό γεννά συνήθως ένα αβγό σε μια φωλιά στο έδαφος.
Τρέφονται κυρίως με ψάρια, μαλάκια και άλλους θαλάσσιους οργανισμούς και με ότι πετούν τα πλοία, τα οποία και ακολουθούν. Οι ναυτικοί, αν και μπορούν να τα πιάσουν εύκολα, δεν τα σκοτώνουν ποτέ, γιατί υπάρχει παράδοση ότι όποιος κάνει κάτι τέτοιο θα πάθει ατύχημα.

Οταν είναι πια έτοιμα να πετάξουν, τα άλμπατρος περνανε εφτά χρόνια συνεχώς στη θάλασσα και μάλιστα κοιμούνται ενώ πετούν. Μερικοί πιστεύουν οτι κάνουν αρκετές φορές το γύρω της γης προτού επιστρέψουν στον τόπο που γεννήθηκαν για να ζευγαρώσουν.
Κείμενο: Ζιάκας Ηλίας