Τσαλαπετεινός - Upupa epops Τσαλαπετεινός

Πουλί της οικογένειας των εποπιδών, της τάξης των κορακόμορφων. Το επιστημονικό όνομα του είναι έποψ ο γνήσιος ("upupa epοps") κοινώς τσαλαπετεινός ή
αγριοκόκκορας και ζει το καλοκαίρι στη Ν και Κεντρ. Ευρώπη και στις εύκρατες περιοχές της Αφρικής και της Ασίας, ενώ το φθινόπωρο μεταναστεύει στις τροπικές περιοχές της Αφρικής και της Ινδίας. Το μήκος του σώματός του φτάνει τα 15 εκ., η ουρά του έχει μήκος 10 εκ. και το λεπτό ράμφος του 5 ή 6 εκ.
Το κεφάλι του έχει στο πάνω μέρος ένα όρθιο λοφίο, που είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένο στα αρσενικά άτομα. Το χρώμα του φτερώματός του είναι καστανόφαιο, με μακριές άσπρες λωρίδες.
Τρέφεται με διάφορα έντομα που συλλαμβάνει με το μακρύ και κυρτό ράμφος του και φωλιάζει μέσα σε κοιλότητες διάφορων δέντρων.
Ο Τσαλαπετεινός είναι αμέσως μετά τα χελιδόνια, το πουλί που είναι συνδεδεμένο με τον ερχομό της 'Ανοιξης. Κάνει την εμφάνισή του από το δεύτερο δεκαήμερο του Μάρτη, παρουσιάζει μια κορύφωση ατόμων Απρίλη, Μάη, 2-3 ζευγάρια θα μείνουν το καλοκαίρι και θα φωλιάσουν ενώ τα τελευταία άτομα θα αναχωρήσουν για το νότο τέλη Σεπτέμβρη, αρχές Οκτώβρη.

Please install Adobe Flash Player


Κατηγορία: Κορακόμορφα (Corvidae)












Στην Αίγυπτο το θεωρούν ιερό πουλί γιατί πιστεύουν πως θα είναι στοργικός απέναντι στους γέρους γονείς του. Μια άλλη παράδοση τον θέλει να ήταν κάποτε κατοικίδιος, πολύ περήφανος και να τον λένε "αγριοκόκορα". Καμάρωνε σε κότες και παπιά για την όμορφη μύτη του. Την πρόσεχε να μην τη λερώνει και την κρατούσε ψηλά. Τη θεωρούσε και σπουδαίο όπλο. Σε έναν περίπατο όμως, μαζί με τις κότες και τις πάπιες, τους επιτέθηκε μια αλεπού. Ήταν ο πρώτος που το έβαλε στα πόδια. Η αλεπού έφαγε όλες τις κότες και τις πάπιες και ο Τσαλαπετεινός έγινε αγριοπούλι αφού από την ντροπή του δεν ξαναγύρισε στο κοτέτσι.
Από τα εντυπωσιακά πουλιά της φύσης, ξεχωρίζει από το μακρύ λοφίο του με τις μαύρες μύτες που μπορεί να σηκωθεί. 'Ανοιξη, καλοκαίρι και φθινόπωρο, θα τον δούμε να αναζητά την τροφή του κυρίως πάνω στο έδαφος ψάχνοντας με το μακρύ και ελαφρά κυρτωμένο ράμφος του για έντομα, νύμφες τους, σαλιγκάρια και σκουλήκια. Όταν τον πλησιάσουμε και ενοχληθεί, θα σηκώσει το λοφίο του. Στο επόμενο βήμα μας θα πετάξει νωθρά και κυματιστά, ανοίγοντας χαρακτηριστικά αργά τις φτερούγες του, σαν πεταλούδα.
Φτιάχνει τη φωλιά του σε κουφάλες γέρικων δέντρων, σχισμές βράχων, μερικές φορές και σε κτίρια ή ερείπια. Ζει σε αραιά δασύλλια, οπωρώνες, πάρκα που έχουν ανοικτές εκτάσεις με γρασίδι και θάμνους.
Καθεστώς προστασίας: Συμπεριλαμβάνεται στα είδη του Παραρτήματος ΙΙ της Σύμβασης της Βέρνης για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής άγριας ζωής και των
φυσικών βιοτόπων.

Τάξη Κορακόμορφα Κορακίδες (Corvidae)
Κόρακας (corvus corax)
Κουρούνα (corvus cornix)
Χαβαρόνι (Corvus frugilegus).
Η Κάργια (Corvus monedula)
Κοκκινοκαλιακούδα (Pyrrhocorax pyrrhocorax)
Η καρακάξα (Pica pica)
Κίσσα (Garrulus glandarius)
Καρυδοθραύστης (Nucifraga caryocatactes
Χαλκοκουρούνα (Coracias garrulus)
Αλκυονίδες (Alcedinidae)
Μελισσοφάγος (Merops Apiaster)
Τσαλαπετεινός (Upupa epops)
أحدث أقدم